تحلیل خطر ایمنی غذا
✅ تحلیل خطر ایمنی غذا (ایزو 22000)
✅ برمبنای اطلاعات مقدماتی، برای تعیین خطراتی که نیاز به کنترل شدن دارند، تیم ایمنی غذا باید تحلیل خطر را اجرا نماید. میزان کنترل باید ایمنی غذا را تضمین نموده و بر حسب اقتضاء، ترکیبی از اقدامات کنترلی باید استفاده شود (در صورت وجود بیشتر از یک اقدام کنترلی برای یک گام عملیاتی، رکورد مربوطه را در این منو کپی نموده و در هر رکورد، یک اقدام کنترلی مرتبط را ثبت نمایید).
✅ سازمان همه خطرات ایمنی غذا را که به طور معقول انتظار وقوع آنها در رابطه با نوع محصول، نوع فرآیند و محیط فرایند می رود، باید شناسایی و در این بخش از ایزوسافت مدون نماید. این شناسایی باید بر مبنای موارد زیر باشد:
الف) اطلاعات و داده های اولیه گردآوری شده در زیربخش های قبلی،
ب) تجربه،
ج) اطلاعات داخلی و خارجی از جمله میزان احتمال، مطالعات بیماری های همه گیر، داده های علمی و سایر داده های سابقه دار،
د) اطلاعات حاصل از زنجیره غذا درباره خطرات ایمنی غذا مرتبط با ایمنی محصولات نهایی، محصولات واسطه و غذا در هنگام مصرف؛
ه) الزامات قانونی، مقرراتی و مشتری.
✅ یادآوری 1: تجربه می تواند اطلاعات حاصل از کارکنان، کارشناسان خارجی که با محصول و فرایند در سایر تسهیلات آشنا هستند را شامل شود.
✅ یادآوری 2: الزامات قانونی، مقرراتی و مشتری می تواند شامل اهداف ایمنی غذا (FSOs) باشد. کمیسیون مرجع مواد غذایی FSOs را به عنوان «بیشترین تواتر و یا تجمع خطر در غذا در هنگام مصرف که سطح مناسب حفاظت (ALOP) را ارائه یا موجب می شود» تعریف می نماید.
✅ برای میسر شدن ارزیابی خطر و انتخاب اقدامات کنترلی مناسب، خطرات باید در حد کافی با شرح جزئیات درنظرگرفته شود.
✅ تحلیل خطر ایمنی غذا (ایزو 22000)
✅ سازمان باید گامی(گامهایی) را (نظیر دریافت مواد اولیه، فراوری، توزیع و تحویل) که هر خطر ایمنی غذا می تواند در آنجا حضور داشته، بروز، افزایش یا ایستادگی نماید، شناسایی کند.
هنگام شناسایی خطرات، سازمان باید موارد زیر را درنظرگیرد:
الف) مراحل قبلی و بعدی در زنجیره غذا؛
ب) همه گام های نمودار جریان؛
ج) تجهیزات فرایند، تأسیسات/خدمات، محیط فرایند و افراد.
تحلیل خطر ایمنی غذا (ایزو 22000)
✅ سازمان باید سطح قابل قبول هر خطر شناسایی شده ایمنی غذا را در صورت امکان، تعیین کند.
هنگام تعیین سطح قابل قبول، سازمان باید:
الف) مطمئن باشد که الزامات قانونی، مقرراتی و مشتری شناسایی می شود؛
ب) مصرف موردنظر محصول نهایی را درنظربگیرد؛
ج) هر نوع اطلاعات مرتبط دیگری را درنظربگیرد.
سازمان باید اطلاعات مدون در خصوص تعیین سطوح قابل قبول و توجیه سطوح قابل قبول را نگهداری کند.
✅ برای تعیین اینکه آیا پیشگیری یا کاهش خطر تا سطوح قابل قبول ضروری است سازمان باید برای خطر شناسایی شده ایمنی غذا، یک ارزیابی خطر انجام دهد.
✅ سازمان باید هر خطر ایمنی غذا را ارزیابی کند با توجه به:
الف) احتمال وقوع آن در محصول نهایی پیش از اعمال اقدامات کنترلی؛
ب) شدت تأثیرات نامطلوب در ارتباط با مصرف موردنظر
✅ سازمان باید همه خطرات بارز ایمنی غذا را شناسایی کند.
✅ نتایج ارزیابی خطر باید بعنوان اطلاعات مدون در این بخش از ایزوسافت نگهداری شود.
✅ سازمان باید بر مبنای ارزیابی خطر، اقدام کنترلی یا ترکیبی از اقدامات کنترلی را که قادر به پیشگیری یا کاهش خطرات بارز شناسایی شده ایمنی غذا تا سطوح قابل قبول مشخص شده خواهند بود، انتخاب نماید.